DALAM MAHKAMAH TINGGI MALAYA DI SHAH ALAM DALAM NEGERI SELANGOR DARUL EHSAN PERMOHONAN SEMAKAN KEHAKIMAN NO. 44-16-01/2017 ANTARA AZLI BIN TUAN KOB (NO. K/P : 670326-71-5309) PEMOHON LAWAN 1. LEMBAGA PENCEGAHAN JENAYAH, MALAYSIA 2. KETUA POLIS NEGARA, MALAYSIA 3. PENGARAH, PUSAT PEMULIHAN KHAS, BENTONG, PAHANG RESPONDEN-RESPONDEN PENGHAKIMAN MUKADIMAH Notis Usul ini telah difailkan oleh Pemohon yang memohon kepada Mahkamah ini untuk satu Writ Habeas Corpus dikeluarkan kerana terdapat pelanggaran di dalam Perlembagaan Persekutuan dan ketidak patuhan di dalam penggunaan undang-undang serta kaedah berkaitan Akta Pencegahan Jenayah 1959. Pemohon juga meminta Mahkamah ini agar beliau dibebaskan dengan segera. 1
FAKTA KES Pemohon telah ditangkap di bawah seksyen 3(1) Akta Pencegahan Jenayah 1959 (selepas ini dirujuk sebagai Akta tersebut) pada 9.10.2015. Pada tarikh yang sama, satu Perintah Reman di bawah seksyen 4(1)(a) telah diperolehi terhadap Pemohon dan seksyen 4(2)(a) Akta tersebut bagi membolehkan Pegawai Inkuiri (Saidah binti Mohamed Halil) menjalankan siasatan ke atas Pemohon selaras dengan seksyen 9 Akta tersebut. Selanjutnya pada 18.11.2015, Pegawai Inkuiri tersebut kemudiannya telah mengemukakan sesalinan Dapatan beliau menurut seksyen 10(2) serta Borang 1 di bawah seksyen 11(1) kepada Insp. Mohd Azwan Shahrizal bin Abdul Rahman untuk diserahkan kepada Pemohon. Pada 18.11.2015, kedua-dua dokumen tersebut telah diserahkan kepada Pemohon dan Pemohon telah berpuas hati dengan Dapatan tersebut dan tidak bercadang untuk membuat Kajian Semula berhubung Dapatan yang dibuat terhadap Pemohon. Pada 2.12.2015, Pegawai Inkuiri telah mengemukakan laporan lengkap bertulis yang mengandungi alasan-alasan berserta Dapatan dan Borang 1 kepada Lembaga Pencegahan Jenayah. Pada 4.12.2015, Lembaga Pencegahan Jenayah telah berpuas hati bahawa Pemohon adalah seorang yang didaftarkan di bawah seksyen 12(1) Akta tersebut. Dengan itu, Lembaga Pencegahan Jenayah telah mengeluarkan suatu Perintah Tahanan ke atas 2
Pemohon selama 2 tahun mulai dari 4.12.2015 di Pusat Pemulihan Khas, Bentong, Pahang di bawah seksyen 19A(1) Akta tersebut. ISU-ISU PERTIKAIAN Terdapat 3 isu saya yang dipertikaikan oleh peguam Pemohon sepertimana yang akan saya kupas di bawah ini. Manakala bagi lainlain isu, peguam Pemohon memaklumkan kepada Mahkamah ini bahawa beliau tidak lagi berhasrat untuk meneruskannya dan ingin menarik balik sahaja isu-isu lain tersebut. 1. Ketidak Patuhan Kepada Seksyen 10(2) Akta Tersebut Mengikut peguam Pemohon, sepatutnya apabila Pegawai Inkuiri (Saidah binti Mohamed Halil) telah berpuas hati bahawa Pemohon adalah termasuk dalam Kategori Yang Boleh Didaftarkan, Pegawai Inkuiri tersebut hendaklah mengemukakan Dapatan dan alasan-alasannya kepada Lembaga Pencegahan Jenayah dahulu dan seterusnya memajukan pula sesalinan Dapatan beliau kepada Insp. Mohd Azwan Shahrizal bin Abdul Rahman sebelum diserahkan kepada Pemohon. Namun apa yang berlaku di dalam kes ini adalah Pegawai Inkuiri telah menyerahkan dahulu Dapatan serta sesalinan Borang 1 ini kepada Insp. Mohd Azwan Shahrizal pada 18.11.2015. Kemudiannya hanya pada 2.12.2015 barulah Dapatan dan alasan Pegawai Inkuiri ini diserahkan kepada Lembaga Pencegahan Jenayah. Dengan itu terdapat kelewatan selama 15 hari dalam mengemukakan Dapatan dan alasan ini kepada 3
Lembaga Pencegahan Jenayah. Peguam Pemohon menghujahkan bahawa ianya jelas merupakan satu ketidak patuhan prosedur yang mandatori. Rujukan dibuat kepada kes Datuk James Wong Kim Min; Minister of Home Affairs, Malaysia & Ors v Datuk James Wong Kim Min [1976] 2 MLJ 250 di mana Mahkamah Persekutuan memutuskan seperti berikut : Preventive detention is the detention of a person without trial as opposed to punitive detention where a person is detained after a trial in a court of law in which he is proved to have committed an offence punishable under certain provisions of the penal law, Preventive detention is, therefore, a serious invasion of personal liberty. Whatever safeguard that is provided by law against the improper exercise of such power must be zealously watched and enforced by the court. In a matter so fundamental and important as the liberty of the subject, strict compliance with statutory requirements must be observed in depriving a person of his liberty. The material provisions of the law authorizing detention without trial must be strictly construed and safeguards which the law deliberately provides for the protection of any citizen must be liberally interpreted. Where the detention cannot be held to be in accordance with the procedure established by the law, the detention is bad and the person detained is entitled to be released forthwith. Where personal liberty is concerned an applicant in applying for a writ of habeas corpus is entitled to avail himself of any technical defects which may invalidate the order which deprives him of his liberty. See Ex parte Johannes Choeldi & Ors. Peguam Persekutuan di dalam penghujahan balasannya menghujahkan pula bahawa tiada di dalam mana-mana peruntukan dalam Akta tersebut yang memperuntukkan Pegawai 4
Inkuiri perlu mengemukakan Dapatan dan laporan lengkap bertulis yang mengandungi alasan-alasan kepada Lembaga Pencegahan Jenayah terlebih dahulu. Seksyen 10(2) Akta tersebut jelas memperuntukkan susunan sepertimana berikut : (a) Inquiry Officer shall report the grounds, together with his finding, to the Board; (b) and shall forward a copy of his finding to the officer having custody of the person, who shall forthwith serve a copy of the finding of the Inquiry Officer on that person. Pada hemat saya, seksyen 10(2) ini telah menetapkan kepada siapa dahulu Dapatan tersebut perlu diserahkan sepertimana yang saya nyatakan di atas. Semestinya ada sebab mengapa Parlimen menetapkan susunan sedemikian. Tidak ada di dalam mana-mana afidavit pihak Responden yang menyatakan kenapa susunan ini tidak dipatuhi. Pada hemat saya, jika diteliti susunan barisan ayat di dalam seksyen 10(2) Akta tersebut, adalah jelas bahawa Lembaga Pencegahan Jenayah sepatutnya menerima dahulu Dapatan tersebut kerana adalah kewajipan Lembaga untuk bersidang dan mempertimbangkan Dapatan dan laporan Pegawai Inkuiri bagi Lembaga menentukan sama ada Perintah Tahanan adalah perlu ke atas Pemohon bagi tujuan kepentingan ketenteraman awam 5
dan keselamatan awam ataupun sebaliknya. Mengapa Dapatan tersebut tidak diserahkan sahaja terlebih dahulu kepada Lembaga pada 18.11.2015 tetapi sebaliknya diserahkan dahulu kepada Insp. Mohd Azwan. Tiada penjelasan yang dikemukakan melalui afidavit Pegawai Inkuiri mengapa susunan ini tidak diikuti oleh beliau sehingga dikatakan wujudnya kelewatan selama 15 hari dalam mengemukakan Dapatan dan alasannya kepada Lembaga Pencegahan Jenayah. Persoalannya, adakah susunan yang dinyatakan di dalam seksyen 10(2) Akta ini telah dilanggari sehingga menyebabkan Dapatan dan alasan yang hanya telah dikemukakan kepada Lembaga pada 2.12.2015 ini telah memprejudiskan hak Pemohon atau kelewatan mengemukakan Dapatan ini kepada Lembaga telah menjejas hak Pemohon untuk membuat Kajian Semula. Untuk menjawab persoalan tersebut, izinkan saya merujuk kepada keputusan Mahkamah Rayuan di dalam kes Muhammad Jailani Kassim v Timbalan Menteri Keselamatan Dalam Negeri & Ors [2006] 4 CLJ 687 di mana Hakim Augustine Paul (beliau pada ketika itu) memutuskan seperti berikut : It follows that if a detention is procured by steps which are not regular the court is empowered to set aside the detention order. It means that every step which is necessary for the making of a detention order is subject to review by the court. The effect of a breach of such procedural requirement had been considered in a number of cases. It has been recongnised in these cases that a 6
procedural requirement may be mandatory or directory. A mandatory requirement is one that goes to the root of the matter and is of direct relevance to the detention order. The breach of a mandatory requirement will render the detention order invalid without the need to establish any prejudice. The breach of a procedural requirement which is directory will not be significant provided that there is substantial compliance with the rules with no prejudice having been suffered by the detainee. Berlandaskan kepada keputusan tersebut, Mahkamah ini mendapati bahawa kesan daripada susunan yang tidak diikuti itu bukannya merupakan suatu pelanggaran yang mandatori tetapi hanyalah satu pelanggaran yang bersifat directory in nature sahaja. Maka dengan itu ianya tidak sama sekali menjejaskan keesahan perintah yang dikeluarkan oleh Lembaga Pencegahan Jenayah tersebut. Ini adalah kerana mengikut Pegawai Inkuiri di dalam Afidavit Jawapannya, pada 18.11.2015, saya telah menyediakan satu Dapatan sepertimana yang dikehendaki di bawah seksyen 10(2) Akta tersebut. Selanjutnya pada 18.11.2015, saya telah mengemukakan sesalinan Dapatan menurut seksyen 10(2) Akta dan sesalinan Borang 1 di bawah seksyen 11(1) Akta tersebut untuk diberikan kepada Insp. Mohd Azwan bin Abdul Rahman sebelum diserahkan kepada Pemohon. Insp. Mohd Azwan bin Abdul Rahman di dalam Afidavit Jawapannya, beliau menyatakan seperti berikut : 7
Pada 18.11.2015, saya telah menerima salinan Dapatan Pegawai Inkuiri di bawah seksyen 10(2) Akta Pencegahan Jenayah 1959 yang dibuat oleh Pegawai Inkuiri iaitu Saidah binti Mohamed Halil berkaitan Azli bin Tuan Kob iaitu Pemohon. Selanjutnya pada 18.11.2015 jam 3.00 petang, saya telah menyampaikan suatu salinan Dapatan Pegawai Inkuiri di bawah seksyen 10(2) Akta tersebut kepada Pemohon.. Saya kemudiannya telah menyerahkan Dapatan tersebut dan Borang 1 di bawah seksyen 11(1) Akta tersebut iaitu Kajian Semula Berkaitan Dengan Dapatan Pegawai Inkuiri yang telah diisikan butiran Nama Penuh serta Nombor Kad Pengenalan serta Lokap oleh Pemohon sendiri. Pemohon telah membuat pemotongan pada perkataan BERCADANG pada ruangan TIDAK BERCADANG / BERCADANG untuk membuat Kajian Semula berhubung dengan Dapatan tersebut yang menandakan Pemohon telah berpuas hati dengan Dapatan dan tidak bercadang untuk membuat Kajian Semula berhubung dengan Dapatan tersebut. Seterusnya, Pemohon telah menurunkan tandatangan pada ekshibit MAS-2 tersebut tanpa paksaan. Dengan ini, adalah jelas bahawa hak Pemohon untuk mendapatkan Dapatan tersebut serta membuat Kajian Semula berkenaan Dapatan tersebut kepada Lembaga Pencegahan Jenayah dalam tempoh 14 hari tidak dinafikan. Malah, Dapatan dan Borang 1 ini juga telah diserahkan oleh Insp. Mohd Azwan Shahrizal pada hari yang sama (18.11.2015) beliau menerimanya dari Pegawai Inkuiri without unnecessary delay. Maka dengan 8
itu, saya mendapati bahawa tiada pelanggaran mandatori yang berlaku terhadap seksyen 10(2) Akta tersebut yang dilakukan oleh pihak Responden. 2. Dihujahkan Juga Oleh Peguam Pemohon Bahawa Pihak Responden Telah Gagal Membuktikan Pematuhan Kepada Seksyen 7B(5) Akta Tersebut. Peguam membangkitkan isu bahawa pihak Responden telah gagal untuk menjelaskan siapakah 3 ahli Lembaga yang bersidang dan membuat keputusan untuk mengeluarkan perintah tahanan pada 4.12.2015. Saya telah meneliti Afidavit Jawapan Muhamad Alif bin Musbri (Setiausaha kepada Lembaga Penasihat, Jabatan Perdana Menteri) dan beliau telah menyatakan bahawa Tuan Abdul Rasid bin Sudin (Pengerusi Lembaga Penasihat), Dato Mohd Amin bin Abdullah dan Tuan Haji Mat Dahalan bin Mohd Radzi telah mendengar representasi Pemohon pada 4.2.2016. Peguam Pemohon menghujahkan bahawa siapakah di kalangan ahli Lembaga Penasihat yang telah mempertimbangkan representasi Pemohon pada 11.2.2016 dan yang telah membuat syor-syor mengenai representasi tersebut kepada Yang Di- Pertuan Agong sebelum Yang Di-Pertuan Agong pada 18.2.2016 memperkenankan Perintah Tahanan yang telah dibuat oleh Timbalan Pengerusi Lembaga Pencegahan Jenayah di bawah seksyen 19A(1) Akta tersebut. Penghujahan ini dibuat kerana 9
Afidavit Jawapan Muhamad Alif di para 16 tidak menamakan ahliahli Lembaga Penasihat yang telah membuat syor-syor tersebut. Adakah mereka merupakan ahli-ahli Lembaga Penasihat yang sama yang mendengar representasi Pemohon pada 4.2.2016. Pada hemat saya, meski pun Afidavit Jawapan Muhamad Alif di para 16 itu tidak menamakan setiap ahli-ahli yang membuat syor kepada Yang Di-Pertuan Agong, namun para 15 dan 16 tersebut tidak boleh dibaca secara berasingan kerana kedua-dua para tersebut saling mempunyai kaitan di antara satu dengan yang lain. Maka dengan itu, Mahkamah ini tiada keraguan sama sekali bahawa ahli Lembaga Penasihat yang membuat pertimbangan representasi adalah orang yang sama juga yang telah membuat syor kepada Yang Di-Pertuan Agong. Maka dengan itu, isu yang ditimbulkan oleh peguam Pemohon ini tidak mempunyai asas dan dengan itu sewajarnya ditolak kerana tiada sebarang ketidak patuhan prosedur yang mandatori yang dilakukan oleh pihak Responden di bawah Artikel 151(2) Perlembagaan Persekutuan. Malah isu ini juga tidak pernah disangkal atau dipertikaikan oleh pihak Pemohon di dalam Afidavit Jawapan beliau. 3. Ketidak Patuhan Kepada Seksyen 19A(1) Akta Tersebut Peguam Pemohon menghujahkan bahawa Lembaga Pencegahan Jenayah telah gagal mematuhi seksyen 19A(1) Akta tersebut kerana tidak mempertimbangkan hasil apa-apa kajian semula di bawah seksyen 11 Akta tersebut. Ini adalah kerana mengikut peguam Pemohon, undang-undang telah menyatakan 10
dengan jelas bahawa Lembaga hendaklah mempertimbangkan Dapatan Pegawai Inkuiri dan Kajian Semula yang merupakan suatu pra-syarat dalam proses mengeluarkan Perintah Tahanan ke atas Pemohon walaupun peguam Pemohon mengakui hakikat bahawa Pemohon tidak meminta Kajian Semula dalam Borang 1. Kegagalan mematuhinya merupakan suatu ketidak patuhan prosedur mandatori. Pada hemat saya, tiada keperluan sama sekali untuk Lembaga Pencegahan Jenayah mempertimbangkan hasil Kajian Semula sebelum Perintah Tahanan dibuat kerana telah disahkan bahawa Pemohon sendiri tidak memohon untuk Kajian Semula. Penghujahan peguam Pemohon yang mengatakan bahawa sama ada Pemohon ada meminta Kajian Semula atau tidak adalah tidak relevan, pada hemat saya tidak bermerit dan sewajarnya ditolak. KESIMPULAN Pemohon telah gagal untuk membuktikan apa-apa ketidak patuhan prosedur mandatori dan adalah jelas bahawa permohonan Writ of Habeas Corpus oleh Pemohon ini tidak mempunyai merit dan dengan ini seharusnya ianya ditolak. ( DATO AZMI BIN ARIFFIN ) Hakim Mahkamah Tinggi Shah Alam (Jenayah 1) 11
Bertarikh :14 September 2017 Peguamcara : Tetuan K.L. Chee & Co. bagi pihak Pemohon. Pejabat Penasihat Undang-Undang Kementerian Dalam Negeri bagi pihak Responden-Responden. 12